Dokumentarni film „Sedam hiljada duša“, reditelja Sanjina Mirića, sinoć je prikazan u zvorničkom Domu omladine.
Tema filma je stradanje srpskih zarobljenika u austrougarskim logorima na području današnje Češke tokom Prvog svetskog rata, od kojih se 7.100 nikada nije vratilo svojim kućama.
Mirić, koji je prisustvovao projekciji filma u Zvorniku, rekao je da u češkom gradu Karlovi Vari, gdje on živi, postoji mauzolej gdje je 7.100 srpskih žrtava. Zainteresovalo ga je da li se o tome nešto pisalo i da li je snimljen film o tom srpskom groblju.
Prema njegovim riječima, nešto se malo pisalo, ali film nije postojao, i o tom stradanju se nije znalo ni u Češkoj, a pogotovo ne u Srbiji.
„Srbi su stradali, prije svega, u dva logora tadašnje Češke od kojih je jedan „Jindrihovica“ kod Karlovih Vari i drugi „Broumov“ na drugom kraju Češke. O interniranim osobama i vojnicima zarobljenim u Prvom svjetskom ratu strašno malo se zna, malo se piše, pa sam počeo da prikupljam materijale od čeških istoričara koji su pisali o tome, pretraživao arhivske materijale, fotografije iz Sokolovskog i Bečkog muzeja. U tim istraživanjima prije dvije godine pronašao sam brošuru „Iza bodljikave žice“ koju je holandski novinar Anri Aber napisao 1919. godine, opisujući te ljudi koji su išli preko Holandije i umirali u bolnicama, kao i doživljaje iz logora, čime je ostavio jedno svjedočenje i srašno potresnu priču o sudbinama tih ljudi.“
Mirić je dodao da je brošura prevedena na srpski jezik tek posle 99 godina, tačnije napisana je 1919, a prevedena 2018. godine.
„Tad sam rekao da to mora ući u film, da je to „jedan kroz jedan“ dokaz o stradanju i ispovijesti naših ljudi od kojih su neki umrli, neki se vratili. Tražio sam potomke, ali je poslije stotinu godina teško naći neku vezu.“
Mirić smatra da je strašno da o tome skoro niko ne zna, iako je u Češkoj drugo najveće srpsko groblje u svijetu sa 7.100 žrtava, dok se za Zejtinlik u kome je sahranjeno 8.440 srpskih vojnika nešto više zna.
On je istakao da je i iz tog razloga napravio dokumentarni film, da svjedoči o jednom vremenu.
Mirić je rekao da je sadržaj filma život srpskih zarobljenika, doživljaji u logoru i ljudima koji su pomagali.
„U filmu su tri-četiri lika koja se prate kroz taj dokument, naravno istiniti likovi koji su pomagali i time na razne načine uticali na život srpskih logoraša.“
On je dodao da se filmom poručuje da svojim neprijateljima treba oprostiti, ali se nikada ne smije zaboraviti.
Film je snimljen uz podršku Ministarstvo kulture Srbije, a prvu projekciju imao je u Beču prošle godine.